همیشه تاریخ این مملکت طوری بود که می توانستیم بر رهبران حزب های مختلف و جریان های متفاوت خرده بگیریم و از کم کاری آنها گله کنیم و بر آنان انگشت اتهام و کم کاری بگیریم.
اما این بار ورق برگشت. هر گاه فکر می کنم می بینم ما ابتدا ایستادیم و از میرحسین خواستیم که بیاستد؛ و او ایستاد آنگونه که شاید خوش بین ترین ما نیز انتظار چنین پایداری و پایمردی را نداشت.
امروز عزیزان جنبش سبز همچنان ایستاده اند و هر وقت که به اوضاع می نگرم گریه ام می گیرد؛ چرا که می بینم مردانی در این سرزمین نمایان گشتند که بر عهد خود ایستادند و هزینه آن را نیز پرداخت کردند.
حال که آنان بر عهد خود با ما پایبند بودند, بر ماست که کم کاری نکنیم.
تا آزادی باید ایستاد؛ نوروز را فرصتی بیابیم برای آگاهی بخشی؛ برای اینکه آگاهی مسیری شود برای آزادی همه ما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر